ŚWIECKI KLUB KARATE SHORIN-RYU

Kobudo rozwinęło się na Okinawie jako samodzielna sztuka walki z użyciem broni charakterystycznych dla tej sztuki walki. Na rozwój takich, a nie innych broni miały wpływ ubogie złoża rud metali na wyspie. Wszelkie metalowe przedmioty i narzędzia były tam bardzo cenne. Wzmianki o tym można odnaleźć w raportach chińskich poselstw i misji handlowych odwiedzających Okinawę. O tym jak wielką wagę przywiązywał rząd okinawski do właściwej gospodarki tym surowcem może być fakt powołania specjalnej agendy kontrolującej jego właściwe wykorzystanie.

Był to główny powód i motor rozwoju szerokiego wachlarza broni okinawskiego kobudo. Innymi wskazywanymi źródłami rozwoju tej sztuki były edykty zakazujące posiadania typowej militarnej broni ostrej wydane przez króla Okinawy, a poźniej przez klan Shimazu pod którego okupacją znalazły się wyspy Ryukyu.
Z każdą szkołą kobudo, mimo że jest to sztuka walki z wykorzystaniem broni, związany jest także system (najczęściej rodzinny) walki bez broni.
Sprostować tu należy dość powszechnie głoszony pogląd, że bronie okinawskiego kobudo rozwinęły się z narzędzi rolniczych. Mogą one je przypominać, lecz geneza ich powstania jest całkiem odmienna . Generalnie dostrzec w nich można wpływy chińskie, które poddane zostały transformacji przez okinawańczyków i dostosowane do ich potrzeb i tradycji. Podobnie zresztą jak inne elementy chińskiej kultury, z której dorobku wyspiarze czerpali, jednak nigdy ślepo jej nie naśladując.

GLÓWNE BRONIE OKINAWA KOBUDO:

Bo - kij - to podstawowa bron okinawskiego kobudo. Uzywane sa kije o róznej dlugosci: od 30 do 370 cm. Standartem jest jednak kij o dlugosci 180 cm o ksztalcie okraglym, szescio lub osmiokatnym o scietych stozkowo koncach.

Sai - to para zelaznych pretów z garda w ksztalcie litery U. Klinga Sai ma ksztalt okragly, szescio lub osmiokatny.

Tonfa - to palka z poprzecznie przymocowana raczka.

Nunchaku - sa to dwie palki polaczone linką lub łańcuchem

Kama -to sierp